கடந்த சில ஆண்டுகளாக அக்டோபர், நவம்பர் மாதங்களில் ஹெர்மிட் த்ரஷ் என்ற பறவை, எங்கள் வீட்டுத் தோட்டத்திற்குத் தவறாமல் வருவதையும் லான்டானா பழங்களை உண்பதையும் கவனித்து வருகிறேன். குளிர்காலத்தில் கலிபோர்னியாவுக்கு வலசை வரும் பறவைகளில் இதுவும் ஒன்றாகும்.
ஹெர்மிட் த்ரஷ், வட அமெரிக்காவில் காணப்படும் பாடும்
பறவைகளின் இனத்தைச் சார்ந்தது. கோடைக்காலத்தில், ஊசிஇலைக்காடுகளிலும் (Coniferous forests) மரங்கள் நிரம்பிய காடுகளிலும் வாழ்கிறது.
குளிர்காலம் தொடங்கும் போது உணவிற்காகவும் கடுமையான குளிரைத் தவிர்க்கவும் தெற்கு நோக்கி
வலசை செல்லும். அப்போது தனக்குச் சாதகமான அமெரிக்க மாநிலங்களில் தங்கி விட்டு, கோடையில்
அதன் இருப்பிடம் சென்று இனப் பெருக்கம் செய்யும்.
இந்தச் சிட்டு, உருவத்தில் அமெரிக்கன் ராபின் பறவையை
விடச் சற்றுச் சிறியது. ஆண், பெண் பறவைகள் தோற்றத்தில் ஒன்று போல் காணப்படுகின்றன.
ஹெர்மிட் த்ரஷின் தலை, முதுகு, சிறகுகள் வெளிறிய
பழுப்பு நிறத்திலும் வெண்மையான கழுத்து, மார்புப் பகுதிகள் கறுப்பு நிறப் பொட்டுகளுடனும்,
அதன் நீண்ட வால் துறுசிவப்பு நிறத்திலும் காணப்படுகிறது. அந்தப் பறவையின் கருப்புக்
கோலிக் குண்டு போன்ற கண்களைச் சுற்றியுள்ள வெண் நிற வட்டம், அதற்குக் களங்க மற்ற தோற்றத்தைக்
கொடுக்கிறது.
ஒவ்வொரு முறையும் இந்தப் பறவையைப் பார்க்கும் போதும், அதன் வெண்மையான மார்பும் அதில் காணும் கரும் புள்ளிகளும் குழந்தையின் கழுத்தில் கட்டி விடும் bibஐ அது அணிந்திருப்பது போல் எனக்குத் தோன்றும். இரை தேடாத நேரம், அமைதியாக நின்று, வாலை மேலும் கீழும் ஆட்டிக் கொண்டிருக்கும்.
இனப் பெருக்கக் காலத்தில் ஆண் பறவை, மரங்கள் அடர்ந்த அமைதியான காட்டிலிருந்து அதிகாலையிலும் அந்தி நேரத்திலும்
பெட்டையைக் கவரவும் தன் எல்லையைப் பாதுகாக்கவும் எதிரிகளை எச்சரிக்கவும் பாடுகிறது.
அதன் பாடல், புல்லாங்குழல் இசை போன்று இனிமையாகத் தொனிக்கிறதென்றும் மனித இசையை ஒத்திருக்கிறதென்றும்
பறவையியலாளர்களும் இயற்கையியலாளர்களும் இசைப்பிரியர்களும்
நம்பினர். ஆகையால் ஒரு சமயத்தில் இதனை “வட
அமெரிக்காவின் நைட்டிங்கேல்” என்று அழைத்தனர்.
இந்தப் பறவையின் குரல் இனிமைக்காகவே வெர்மான்ட் (Vermont) மாநிலம், இந்தப் பறவையைத் தங்கள் மாநிலப்
பறவையாகத் தேர்ந்தெடுத்துள்ளனர்.
வட அமெரிக்காவில் மூன்று வகைத் த்ரஷ் பறவைகள் காணப்பட்டாலும் ஹெர்மிட்
த்ரஷ் பறவையின் பாடல்கள்தான் உயர்ந்ததாக ஆராய்ச்சியாளர் கருதுகின்றனர். 2014ஆம் ஆண்டு, Emily Doolittleலும் (a composer at Cornish College of the Arts, in Seattle,USA) அவருடைய சக ஊழியர் Tecumseh Fitchஉம்(a biologist at the University of Vienna) ஆண் ஹெர்மிட் பறவைகளின் பாடல்களைப் பதிவு
செய்து ஒலிப்பதிவுக்கருவி (Spectrogram) மூலம்
ஆராய்ந்த போது இவற்றால் ஏழு முதல் பதின்மூன்று பாடல்கள் வரை பாட முடியும், ஒரு முறை
பாடும் பாடலை மறுபடியும் உடனடியாகப் பாடுவதில்லை, ஒரு பறவை பாடும் பாடலை இன்னொரு பறவை
பாடுவதில்லை என்றும் இந்தப் பறவைகள் பாடும்போது, குரலை உயர்த்தி, தாழ்த்தி தாளம் தவறாமல்
பாடுகின்றன என்றும் பதிவிட்டுள்ளனர். அதுமட்டுமல்லாமல் “The melodies of the hermit thrush follow the
same mathematical principles that underlie many musical scales. The males favor
harmonic chords similar to those in human music” என்றும் பதிவிட்டுள்ளனர்.
வலசை வரும் போது இந்த Super singer, பாடாவிட்டாலும் எங்கள் தோட்டத்திற்கு வருகை தருவதைப் பெருமையாகக் கருதுகிறேன்!!
- சற்குணா பாக்கியராஜ்
References
Emily L. Doolittle, Bruno Gingras, Dominik M. Endres, and W. Tecumseh Fitch: Overtone-based pitch selection in hermit thrush song: Unexpected convergence with scale construction in human music PNAS November 18, 2014 111 (46) 16616-16621
Helen Thompson: This
Bird’s Songs Share Mathematical Hallmarks with Human Music
The
hermit thrush prefers to sing in harmonic series, a fundamental component of
human music, SMITHSONIANMAG.COM, NOVEMBER 3, 2014.
Susan Shea: The Twilight Singer: The Hermit Thrush, May29th
2017.
